Δίον
Δίον: Η ιερή πόλη των Μακεδόνων
Ο αρχαιολογικός χώρος του Δίου βρίσκεται στον νομό Πιερίας, στους ανατολικούς πρόποδες του Ολύμπου και σε απόσταση 10 χλμ. από την Κατερίνη. Καλύπτει μία έκταση περίπου 1.500 στρεμμάτων, που περιλαμβάνει την περιοχή των ιερών και την αρχαία οχυρωμένη πόλη, που εκτείνεται σε 360 στρέμματα και κατοικήθηκε χωρίς διακοπή από τα κλασικά έως τα παλαιοχριστιανικά χρόνια. Κατά τη διάρκεια των εργασιών που έγιναν, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως ιδιωτικές κατοικίες, δημόσια κτήρια, καταστήματα και εργαστήρια ολόκληρα ενταγμένα σε οικοδομικά τετράγωνα που ορίζονται από δρόμους.
Η πόλη κτίστηκε τον 2ο αιώνα π.Χ. πάνω σε επίπεδο έδαφος στους πρόποδες του Ολύμπου και σε απόσταση περίπου 5 χλμ. από τη θάλασσα, με την οποία συνδέονταν μέσω του πλωτού ποταμού Βαφύρα. Τα τείχη της κάλυπταν μια τετράγωνη περιοχή με υποδειγματική ρυμοτομία, χαρακτηριστική της τεχνογνωσίας της εποχής του Μ. Αλεξάνδρου, αν και η σημερινή εικόνα της πόλης ανταποκρίνεται κυρίως στη ρωμαϊκή και ύστερη ρωμαϊκή περίοδο.
Η κεντρική οδός του Δίου, μήκους 670 μέτρων, διασχίζει την πόλη από βορρά προς νότο και είναι στρωμένη με μεγάλες πλάκες, με την σχεδίαση να ανήκει στον κλασικό πολεοδομικό ιστό των ελληνιστικών χρόνων. Οι κάθετες και παράλληλες οδικές αρτηρίες που καταλήγουν στην κεντρική οδό αποτελούν τμήμα ενός ιπποδάμειου πολεοδομικού συστήματος.
Κατασκευές του 2ου και 3ου αιώνα μ.Χ. μαρτυρούν ότι η περιοχή ήταν ιδιαίτερα πλούσια και οι κάτοικοί της ευκατάστατοι. Στην αρχαία πόλη βρίσκονταν και οι μεγάλες θέρμες, ένα εντυπωσιακό συγκρότημα κτιρίων χτισμένο γύρω από μια μεγάλη αυλή περίπου το 200 μ.Χ., που περιλάμβανε καταστήματα, εργαστήρια, χώρους αναψυχής και λατρείας, δημόσιες τουαλέτες και ένα μικρό θέατρο.
Ανατολικά, ανακαλύφθηκε η μεγάλη έπαυλη του Διονύσου, η οποία πήρε το όνομά της από τη μεγάλη ψηφιδωτή σύνθεση με παράσταση του θεού που καλύπτει το δάπεδο της αίθουσας συμποσίων. Εκτός των τειχών, ανακαλύφθηκαν επίσης τα ιερά της πόλης, το ελληνιστικό και το ρωμαϊκό θέατρο, καθώς επίσης και το στάδιο.
Αξίζει δε να σημειωθεί ότι μεταξύ των θεών που λατρεύονταν στο Δίον, κυρίαρχη θέση κατείχε ο Ολύμπιος Δίας, από τον οποίο φυσικά πήρε το όνομά της και η πόλη. Στο τέμενος του θεού, βρέθηκαν λίθινες στήλες με κείμενα που αναφέρονταν σε συμμαχικές συνθήκες, διακανονισμούς συνόρων και τιμητικά ψηφίσματα.
Το ιερό της Δήμητρας που βρίσκεται στα νότια είναι το παλαιότερο μακεδονικό ιερό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, ενώ ανατολικότερα ανακαλύφθηκε ένα ακόμα ιερό αφιερωμένο στους Αιγύπτιους θεούς Σάραπη, Ίσιδα και Άνουβι. Στο ίδιο ιερό υπάρχει ένας μικρός ναΐσκος της Αφροδίτης Υπολυμπιδίας, δηλαδή της Αφροδίτης που λατρευόταν κάτω από τον Όλυμπο.
Τέλος, το ελληνιστικό θέατρο του Δίου βρίσκεται έξω από τα τείχη της πόλης και κατασκευάστηκε στα χρόνια του Φιλίππου Ε’ (221 – 179 π.Χ.), ενώ το ρωμαϊκό θέατρο εντοπίστηκε νοτιοανατολικά του ελληνιστικού και χρονολογείται κατά τον 2ο αιώνα μ.Χ.
Αρχαιολογικό Πάρκο Δίου
Ώρες λειτουργίας: Καθημερινά 08:00 – 20:00 (τελευταία είσοδος 19:40)
Ιερό Ολυμπίου Διός
Το Ιερό του Ολυμπίου Διός στο Δίον ήταν ένας από τους πιο σεβάσμιους χώρους της αρχαίας Μακεδονίας, με κεντρικό ρόλο στη θρησκευτική και πολιτική ζωή της περιοχής. Βρίσκεται κοντά στο ρωμαϊκό θέατρο και νότια του ιερού του Ασκληπιού. Ο Ολύμπιος Δίας λατρευόταν με μεγαλοπρεπείς θυσίες από τους Μακεδόνες βασιλείς κατά το μεγάλο πανηγύρι των «εν Δίω Ολυμπίων», που απέκτησε παμμακεδονικό χαρακτήρα στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. και έγινε η εθνική λατρεία των Μακεδόνων.
Το ιερό περιλάμβανε έναν μεγάλο βωμό μήκους 22 μέτρων, κατασκευασμένο από μεγάλους γωνιολίθους εξωτερικά και μισοψημένες πλίνθους εσωτερικά. Δυτικά του βωμού υπήρχαν 36 λίθινες βάσεις για την πρόσδεση των ζώων προς θυσία. Επίσης, υπήρχε ένας μονόχωρος οίκος διαστάσεων 9 x 13,30 μέτρων, που πιθανόν φιλοξενούσε το άγαλμα του θεού.
Τα αρχαιολογικά ευρήματα που βρέθηκαν στο Δίον, όπως ένας τοίχος μήκους 100 μέτρων που πιθανώς ήταν ο περίβολος του τεμένους, θραύσματα γλυπτών και ανάγλυφα που εικονίζουν τον Δία, επιβεβαιώνουν τη σημασία του ιερού. Επιγραφικές μαρτυρίες δείχνουν επίσης ότι το ιερό του Διός στο Δίον ήταν σημαντικός χώρος για το μακεδονικό βασίλειο, καθώς εκεί δημοσιεύονταν σημαντικά κείμενα και στήνονταν αγάλματα των βασιλέων της Μακεδονίας. Η πρώτη επιγραφή είναι μάλιστα επιστολή του Φιλίππου Ε’, με την οποία διευθέτησε τα σύνορα ανάμεσα στους Δημητριείς και τους Φεραίους στη Θεσσαλία. Η δεύτερη επιγραφή αποτελεί ψήφισμα της πόλης, το οποίο χρονολογείται στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ. Και στις δύο αυτές επιγραφικές μαρτυρίες αναφέρεται ρητά ότι έπρεπε να τοποθετηθούν στο ιερό του Ολυμπίου Διός.
Το καλοκαίρι του 219 π.Χ., το ιερό πυρπολήθηκε από τον στρατό των Αιτωλών. Οι κάτοικοι του Δίου ξαναέστησαν το ιερό και έθαψαν πολλά κατεστραμμένα αναθήματα σε λάκκους, τα οποία βρέθηκαν στις ανασκαφές και περιείχαν πολύτιμες βασιλικές επιγραφές.
Η λατρεία του Ολυμπίου Διός συνεχίστηκε και μετά την ένταξη της Μακεδονίας στη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Ο αυτοκράτορας Αδριανός, γνωστός για τον φιλελληνισμό του και για το γεγονός ότι λατρευόταν με την επωνυμία «Ολύμπιος», πιθανόν συνέβαλε στην αναβίωση της λατρείας του Διός.
Ιερό Δήμητρας
Το τέμενος της θεάς Δήμητρας στο Δίον είναι το αρχαιότερο γνωστό μακεδονικό ιερό με συνεχή λειτουργία από το τέλος της αρχαϊκής περιόδου έως τις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν σημαντικά ευρήματα, όπως κεραμικά αντικείμενα και κέρνους, ένα πήλινο ομοίωμα χοιριδίου, μια μαρμάρινη κεφαλή της Δήμητρας και έναν σκύφο με χαραγμένη αναθηματική επιγραφή, επιβεβαιώνοντας ότι το ιερό ήταν αφιερωμένο στη συγκεκριμένη θεά.
Επίσης, βρέθηκαν δύο διθάλαμα κτίρια με ανατολική πρόσοψη και διαστάσεις 11 x 7 μέτρα, καθώς και πολλοί μικροί μονοθάλαμοι οίκοι λατρείας από την κλασική και ελληνιστική περίοδο. Οι “οίκοι” αυτοί διέθεταν λατρευτικά αγάλματα και λίθινα τραπέζια, στα οποία πιθανόν εναποθέτονταν οι πρώτοι καρποί της συγκομιδής.
Η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως και μια μικρή πεπλοφόρο μορφή, καθώς και ένα άγαλμα της Αφροδίτης, μαζί με έναν βωμό με επιγραφή που επιβεβαίωνε τη λατρεία της θεάς στο ιερό, καθώς και τη λατρεία της Βαυβούς, συνδέοντας τον χώρο με την ευγονία.
Ιερό Ίσιδας
Το τέμενος που ανακαλύφθηκε αποτελούνταν από 4 ναούς, με τον κεντρικό να είναι αφιερωμένος στη λατρεία της Ίσιδας Λοχίας, δηλαδή, της προστάτιδας του τοκετού. Το γεγονός αυτό μαρτυρούν ενεπίγραφα βάθρα στα σκαλοπάτια του, καθώς και ανάγλυφη, μαρμάρινη στήλη του 2ου αιώνα μ.Χ. που παριστάνει τη θεά με στάχυα και σκήπτρο στα χέρια, ενώ φέρει και κτητορική επιγραφή.
Ο ναός διέθετε προθάλαμο και σηκό (κύριος εσωτερικός χώρος στους αρχαίους ελληνικούς ναούς), και ήταν κτισμένος πάνω σε υψηλό πόδιο. Η ιωνικού ρυθμού αρχιτεκτονική του συνηγορεί στην χρονολόγησή του την εποχή του Σευήρου. Ο κτιστός βωμός του ναού βρέθηκε ακέραιος, περιστοιχισμένος από αναθήματα, ενώ στα σκαλοπάτια του υπήρχαν μαρμάρινοι ταύροι ως απεικόνιση του θεού Άπι.
Ο μικρός ναός στα βόρεια του κεντρικού ήταν αφιερωμένος στη λατρεία της Αφροδίτης Υπολυμπίδας, δηλαδή, της Αφροδίτης που λατρευόταν στις παρυφές του Ολύμπου. Το κτίσμα διέθετε μόνο έναν θάλαμο και δεξαμενή στη θέση του δαπέδου, το νερό της οποίας ερχόταν από αγωγό κάτω από την κόγχη του λατρευτικού αγάλματος. Το νότιο τμήμα του ναού, παρόλο που έχει ανακαλυφθεί άγαλμα που ανήκει στον θεό Έρωτα, δεν έχει ταυτιστεί με τη λατρεία κάποιου θεού ή θεάς.
Ο τέταρτος ναΐσκος με κόγχη ήταν αφιερωμένος στην Ίσιδα Τύχη. Όπως αποδεικνύουν οι διαφορές στην τοιχοδομία, αλλά και η τοποθέτηση του εκτός της οικοδομικής γραμμής των υπολοίπων κτιρίων, κατασκευάστηκε μεταγενέστερα.
Το ιερό καταστράφηκε από φυσικά αίτια σεισμούς και πλημμύρες, ωστόσο η απόθεση ιλύος το διατήρησε σε καλή κατάσταση. Πριν την καταστροφή του, στοιχεία δείχνουν ότι συνυπήρξε με την πρώτη χριστιανική βασιλική του Δίου.
Οι Μεγάλες Θέρμες
Οι Μεγάλες Θέρμες, ήτοι τα δημόσια λουτρά του Δίου, κτίστηκαν γύρω στο 200 μ.Χ. στα νότια της πόλης και αποτέλεσαν τον πυρήνα της δημόσιας ζωής, καθώς πρόσφεραν στον πολίτη των αυτοκρατορικών χρόνων ένα πολυτελές και άνετο περιβάλλον για συζήτηση και συναναστροφή.
Αποτελούνταν από ένα ευρύχωρο αίθριο στο κέντρο, το οποίο περιβαλλόταν από καταστήματα, εργαστήρια, δημόσιες τουαλέτες, χώρους αναψυχής και λατρείας, καθώς κι ένα μικρό θέατρο. Η αυλή χρησιμοποιούνταν και για αθλητικές δραστηριότητες, ενώ στο ωδείο λάμβαναν χώρα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Το κεντρικό κτίριο, στο οποίο έφτανε κανείς αφού διέσχιζε τη μεγάλη αυλή και αντίκριζε στα δεξιά του το ωδείο, διέθετε πισίνες, αποδυτήρια, χώρους θερμαινόμενου και ψυχρού νερού, αίθουσες ανάπαυσης, δωμάτια εφίδρωσης και μάλαξης. Ένα σύγχρονο για την εποχή δίκτυο υδροδότησης και αποχέτευσης διέτρεχε το υπέδαφος, ενώ ένα σύστημα υποκαύστων εξασφάλιζε την απαραίτητη θέρμανση στους χώρους.
Ανάμεσα στις μπανιέρες, ένα εξαιρετικό ψηφιδωτό απεικονίζει Τρίτωνες, Νηρηίδες κι έναν ταύρο με ουρά κήτους. Όπως φαίνεται, αγάλματα του Ποσειδώνα, του Διονύσου και μιας Νύμφης βρέθηκαν στην ψυχρή αίθουσα. Στη βόρεια πτέρυγα του συγκροτήματος βρέθηκαν τουλάχιστον δέκα γλυπτά που απεικόνιζαν τον Ασκληπιό και τους Ασκληπιάδες, την Ηπιόνη, τον Μαχάωνα και τον Ποδαλείριο, την Πανάκεια, την Αίγλη, την Ακεσώ, την Υγεία, ίσως και την Ιασώ, αγάλματα που τόνιζαν την θεραπευτική ιδιότητα του νερού.
Έπαυλη του Διονύσου
Η μεγαλοπρεπής “έπαυλη του Διονύσου”, που πήρε το όνομά της από το εκπληκτικό ψηφιδωτό με σκηνές από τη ζωή του θεού του κρασιού που διακοσμεί το δάπεδο του κεντρικού δωματίου, είναι ένα από τα πιο αξιόλογα αρχιτεκτονικά σύνολα στο αρχαίο Δίον, χτισμένη γύρω στο 200 μ.Χ. Η έπαυλη βρίσκεται σε μια από τις μικρότερες οδούς του ανατολικού τμήματος της πόλης, πίσω από καταστήματα και εργαστήρια και δίπλα σε ένα λουτρικό κτίσμα με δάπεδα από μεγάλες ψηφίδες. Μια αυλή με ιωνικό περιστύλιο και ένα πηγάδι οδηγούσαν στην τραπεζαρία της έπαυλης, το λεγόμενο tablinum των Ρωμαίων. Ακολουθούσαν μικρότερα δωμάτια, ένα από τα οποία είχε ημικυκλική κόγχη και άγαλμα του Διονύσου με κέρας στο αριστερό χέρι, ενώ το δάπεδο ήταν διακοσμημένο με γεωμετρικά μοτίβα. Το δωμάτιο πιθανότατα ήταν αφιερωμένο στη λατρεία του θεού.
Ο πιο λαμπρός χώρος της έπαυλης ήταν η αίθουσα συμποσίων, σχεδόν τετράγωνη, με εμβαδό περίπου 100 τ.μ. Το δάπεδο της αίθουσας καλυπτόταν από πολύχρωμο ψηφιδωτό που απεικόνιζε σκηνές από τον Διονυσιακό κύκλο. Στο κέντρο δέσποζε ένας μεγάλος πίνακας, περικυκλωμένος από μικρότερους πίνακες σε κάθε πλευρά. Μια ταινία με σπειρομαίανδρο χώριζε τους πίνακες σε δύο μέρη: τον χώρο για τις κλίνες των συμποσιαστών, που διακρινόταν από μια πλατιά λωρίδα με αβακωτό διάκοσμο γύρω από τους τοίχους, και το υπόλοιπο της αίθουσας που δεν είχε έπιπλα. Το κεντρικό θέμα ήταν ο θρίαμβος του Διονύσου: ο θεός παρουσιαζόταν γυμνός σε άρμα που το έσερναν θαλάσσιοι πάνθηρες, κρατώντας στο δεξί χέρι ένα ρυτό και στο αριστερό έναν θύρσο. Δίπλα του στεκόταν ένας Παπποσιληνός με μαλλωτό χιτώνα και πορφυρό ιμάτιο. Δύο θαλάσσιοι κένταυροι, που κρατούσαν αγγεία στους ώμους, οδηγούσαν τους πάνθηρες. Το λευκό χρώμα των ψηφίδων του εδάφους, σε αντίθεση με το βαθυγάλανο των κυμάτων, έδινε μνημειακό χαρακτήρα στις μορφές, δημιουργώντας την εντύπωση ενός έργου ζωγραφικής. Στους πίνακες που περιβάλλανε την κεντρική παράσταση απεικονίζονταν θεατρικές μάσκες.
Η αρχική διακόσμηση της αίθουσας πιθανότατα περιλάμβανε χάλκινα εξαρτήματα κλινών και αγάλματα μελών της αυτοκρατορικής οικογένειας, θεοτήτων και πολιτών. Η έπαυλη πιθανώς να καταστράφηκε από πυρκαγιά που προκλήθηκε από σεισμό.
Το ψηφιδωτό, που ανακαλύφθηκε το 2002, αρχικά παρέμεινε στον χώρο της έπαυλης, προστατευμένο από ένα στέγαστρο. Ωστόσο, τα νερά που πλημμύριζαν τον χώρο δεν επέτρεπαν πλέον την παραμονή και τη συντήρησή του στη φυσική του θέση. Έτσι, μεταφέρθηκε στην Αρχαιοθήκη του Δίου, κτίριο που δημιουργήθηκε ειδικά για την έκθεση και συντήρησή του.
Ελληνιστικό θέατρο
Στα νότια της πόλης του Δίου, δυτικά του Ιερού της Δήμητρας, βρίσκεται το αρχαίο ελληνιστικό θέατρο, το μεγαλύτερο κτίριο του Αρχαιολογικού Πάρκου του Δίου. Τους καλοκαιρινούς μήνες, με χωρητικότητα 4.000 θεατές, φιλοξενεί τις περισσότερες παραστάσεις του Φεστιβάλ Ολύμπου.
Η μορφή του θεάτρου αντιστοιχεί στο τυπικό θέατρο της ελληνικής αρχαιότητας. Πρόκειται για μια υπαίθρια κατασκευή, με βορειοανατολική κατεύθυνση για καλό αερισμό, στην πλαγιά ενός χαμηλού, φυσικού λόφου. Η ορχήστρα, με διάμετρο 26 μέτρα, χτίστηκε πάνω σε κονιορτοποιημένο χώμα και περιβαλλόταν από αποχετευτική κατασκευή για την αποστράγγιση των νερών της βροχής. Η αποχέτευση ήταν ακάλυπτη, με δύο γέφυρες από πάνω για να τη διασχίζουν οι ηθοποιοί. Η σκηνή πιθανώς ήταν ξύλινη και τοποθετημένη λίγο ψηλότερα από τη σημερινή σκηνή. Κάτω από την ορχήστρα υπήρχε ένας υπόγειος διάδρομος που ένωνε δύο δωμάτια. Το αέτωμα του κτηρίου του θεάτρου κοσμούσε δωρικό θριγκό, ενώ η στέγη ήταν καλυμμένη με κεραμίδια λακωνικού ρυθμού.
Μοναδικός για τα ελληνιστικά θέατρα ήταν ο τύπος των καθισμάτων στο κοίλον. Οι ημικυκλικές σειρές των εδωλίων ήταν καλυμμένες με λασπότουβλα διαστάσεων 50 x 50 x 7 εκατοστά, ενώ τα καθίσματα είχαν ύψος μισό τούβλο. Πριν την έναρξη της ρωμαϊκής περιόδου, τα καθίσματα ήταν καλυμμένα με μάρμαρο. Η σημερινή μορφή του θεάτρου είναι το αποτέλεσμα μιας σύγχρονης ανακατασκευής πάνω στα αρχαία θεμέλια, με τα καθίσματα στον χώρο των θεατών να είναι πλέον καλυμμένα με ξύλινες σανίδες.
Το σημερινό θέατρο χτίστηκε κατά την ελληνιστική περίοδο, πιθανώς κατά τη βασιλεία του Φιλίππου Ε’ (221-179 π.Χ.). Ένα παλαιότερο θέατρο καταλάμβανε την ίδια τοποθεσία, που πιθανώς καταστράφηκε κατά την επίθεση της Αιτωλικής Συμμαχίας, γύρω στο 220 π.Χ. Ο Φίλιππος Ε’ ανοικοδόμησε αμέσως την πόλη του Δίου, τα ιερά και το θέατρο. Μέσα στην κατασκευή βρέθηκε μεγάλη ποσότητα νομισμάτων που απεικονίζουν τον Φίλιππο Ε’. Στα ρωμαϊκά χρόνια (από το 168 π.Χ.), αφαιρέθηκαν χρήσιμα οικοδομικά υλικά του θεάτρου για να χτιστεί ένα νέο, ρωμαϊκό θέατρο κοντά στο Ιερό του Δία.
Ρωμαϊκό θέατρο
Το ρωμαϊκό θέατρο του Δίου βρίσκεται νοτιοανατολικά του ελληνιστικού θεάτρου, εκτός των ορίων της πόλης, κοντά στο Ιερό του Δία. Χτίστηκε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και πιθανότατα αντικατέστησε το παλαιότερο θέατρο, το οποίο φαίνεται πως είχε περιορισμένη χρήση μετά το 168 π.Χ.
Το θέατρο κατασκευάστηκε σε επίπεδο έδαφος με ανατολικό προσανατολισμό και ήταν μικρότερο σε διαστάσεις από το ελληνιστικό. Παρόμοιο με τα θέατρα της Κορίνθου και των Πατρών, διέθετε κοίλο με ακτίνα 16,45μ., ορχήστρα διαμέτρου 10,7μ., σκηνή και προσκήνιο. Το κοίλο χωριζόταν σε τέσσερις πτέρυγες από τρεις στενές σκάλες και οριοθετούνταν εξωτερικά από έναν ψηλό ημικυκλικό τοίχο. Οι κερκίδες στηρίζονταν στις οροφές έντεκα ακτινωτά διατεταγμένων, σφηνοειδών χώρων με καμάρες, που ήταν ανοιχτοί προς τον ημικυκλικό διάδρομο που περιέτρεχε τον εξωτερικό τοίχο. Το θέατρο διέθετε 24 σειρές καθισμάτων, από τις οποίες σήμερα έχουν απομείνει ελάχιστες.
Η σκηνή ήταν ανεξάρτητη από το κοίλο και πλούσια διακοσμημένη με πολύτιμα μάρμαρα και γλυπτό διάκοσμο, ωστόσο, μεγάλο μέρος της έχει καταστραφεί από τα αναβλύζοντα νερά. Σε τουλάχιστον τέσσερα σημεία του κοίλου και της σκηνής έγιναν μετασκευές, που χρονολογούνται στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα μ.Χ., βάσει νομισμάτων που βρέθηκαν κατά τις ανασκαφές. Αυτές οι επεμβάσεις πιθανόν να οφείλονται σε κατακρημνίσεις τμημάτων του θεάτρου λόγω σεισμών ή σε μερική αλλαγή της χρήσης του.
Αρχαιολογικό Μουσείο Δίου
Τα ευρήματα από το Αρχαιολογικό Πάρκο του Δίου παρουσιάζονται στο ομώνυμο μουσείο, σε ενότητες αντίστοιχες με το χώρο που ανακαλύφθηκαν. Ένα από τα σημαντικότερα εκθέματα είναι η ύδραυλις, ένα από τα αρχαιότερα γνωστά μουσικά όργανα. Χρονολογείται τον 1ο αιώνα π.Χ. και είναι η παλαιότερη που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα στο είδος της. Πρόκειται για το πρώτο πληκτροφόρο όργανο της αρχαιότητας και αποτελεί πρόδρομο του εκκλησιαστικού οργάνου της δυτικής Ευρώπης.
Στον 1ο όροφο φιλοξενούνται ενδεικτικά ευρήματα από τις ανασκαφές στην αρχαία Πύδνα, καθώς και από άλλες περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος της Πιερίας. Στο υπόγειο λειτουργεί εκπαιδευτική έκθεση με θέμα «Η καθημερινή ζωή στο αρχαίο Δίον», ενώ σε ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα γίνονται προβολές οπτικοακουστικού υλικού σχετικά με το αρχαίο Δίον και τον Όλυμπο.
Χειμερινή Περίοδος 1/11-31/3
Ωράριο λειτουργίας
8:30-15:30, Τρίτη κλειστά
Κόστος εισιτηρίου: 4€ ενιαίο
Θερινή Περίοδος 1/4-31/10
Ωράριο λειτουργίας
8:00-20:00, Τρίτη 11:00-18:00
Κόστος εισιτηρίου: 8€ κανονικό, 4€ μειωμένο
Τηλέφωνο: (+30) 2351053206
Στον παρακάτω σύνδεσμο, μπορείτε να δείτε αναλυτικά το ισχύον ωράριο λειτουργίας όλων των αρχαιολογικών χώρων, μνημείων και μουσείων:
https://www.culture.gov.gr/el/service/SitePages/view.aspx?iiD=2710
Στον παρακάτω σύνδεσμο, μπορείτε να δείτε τις κατηγορίες επισκεπτών που δικαιούνται ελεύθερη είσοδο ή μειωμένο εισιτήριο, καθώς και τις ημέρες που τα μουσεία λειτουργούν με ελεύθερη είσοδο για όλους τους επισκέπτες:
https://www.culture.gov.gr/el/service/SitePages/view.aspx?iID=2695
Άλλα σημεία ενδιαφέροντος κοντά στον προορισμό Δίον
Είτε θέλετε να εξερευνήσετε αρχαία ερείπια, να απολαύσετε τη φυσική ομορφιά του Ολύμπου, να χαλαρώσετε σε καταγάλανες παραλίες, είτε να ζήσετε τη σύγχρονη ελληνική αστική ζωή, η Κατερίνη είναι ένας προορισμός που υπόσχεται αξέχαστες εμπειρίες.