Η ίδρυση της Ευαγγελικής Εκκλησίας αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Κατερίνης, καθώς συμπίπτει χρονικά με την ίδρυση του Συνοικισμού Ευαγγελικών της πόλης κατά την περίοδο της προσφυγικής αποκατάστασης μετά την μικρασιατική καταστροφή, και συγκεκριμένα, το φθινόπωρο του 1923.
Σύμφωνα με ιστορικά συγγράμματα, οι Ευαγγελικοί πρόσφυγες, κυρίως από τον Πόντο, αλλά και την Μικρά Ασία, μετά την άφιξή τους στην Ελλάδα, αποφάσισαν να συγκεντρωθούν σε μια συγκεκριμένη περιφέρεια της Μακεδονίας, ιδρύοντας τον δικό τους αμιγώς ευαγγελικό αγροτικό συνοικισμό. Ως τέτοιος τόπος επιλέχθηκε αρχικά η Κατερίνη, συγκεκριμένα, η μέχρι τότε περιοχή του Τσερκέζ μαχαλά. Μία επιλογή που δεν ήταν τυχαία.
Από γεωγραφικής και εμπορικής πλευράς, η Κατερίνη κρίθηκε η πιο κατάλληλη, και σ’ αυτό συντέλεσαν η γονιμότητα του εδάφους, η γειτνίαση με τον Όλυμπο και τα Πιέρια Όρη, καθώς και η θέση της πόλης, που βρισκόταν επάνω στη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης – Αθήνας.
Οι Ευαγγελικοί, όπως και οι υπόλοιποι πρόσφυγες, αποτέλεσαν ένα νέο πληθυσμιακό στοιχείο για την περιοχή της Πιερίας, όμως, καλούνταν να ξεπεράσουν τις διαφορές που είχαν στο χριστιανικό δόγμα. Πρόκειται, δηλαδή, για κοινότητες Ευαγγελιστών του Πόντου, καρπός της δραστηριότητας καλβινιστών ιεραπόστολων που έδρασαν τον 19ο αιώνα στα όρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Με τη συγκέντρωση στην πόλη 100 περίπου Ευαγγελικών οικογενειών, σχηματίστηκε η Προσφυγική Ομάς, η οποία αναγνωρίστηκε από τον Εποικισμό Κατερίνης, που με τη σειρά του υπαγόταν στη Γενική Διεύθυνση Μακεδονίας. Η ομάδα αυτή εξουσιοδοτήθηκε να ιδρύσει τον συνοικισμό σε μια έκταση αρχικά 6.000 τ.μ., στα οποία αργότερα προστέθηκαν άλλα 1.700 τ.μ., και να διανείμει τις γεωργικές εκτάσεις που προορίζονταν για τους κληρούχους της ομάδας.
Στο οικοπεδικό τετράγωνο υπ’ αριθμ. 39 του Σχεδίου Πόλεως Κατερίνης, στο κέντρο του Συνοικισμού, ανεγέρθηκε το 1925, μόλις δύο χρόνια μετά την εγκατάστασή τους στην περιοχή, η εκκλησία των Ευαγγελικών, τα επίσημα εγκαίνια της οποίας έγιναν στις 9 Μαΐου του 1926.
Ωστόσο, μόλις τέσσερα χρόνια μετά, συγκεκριμένα, στις 23 Μαρτίου του 1930, το εκκλησιαστικό κτίριο καταστράφηκε από πυρκαγιά που προήλθε, σύμφωνα με τα στοιχεία των Ευαγγελικών, από εμπρησμό. Έτσι, η νέα εκκλησία διαμορφώθηκε ως τρίκλιτη βασιλική με υπερώο, στοιχεία που δεν διέθετε το παλιό κτίριο.
